پلی ال گیاهی چیست؟
پلی ال های گیاهی عمدتا در دو دهه اخیر در دنیا مرسوم شده اند اغلب دارای ساختار تری گلیسرید اسیدهای چرب مختلف هستند. این نوع پلیول ها معمولا از روغن های گیاهی ماننده روغن سویا، روغن کرچک، روغن خرما، روغن آفتاب گردان و… به دست می آیند. فرآیند اصلی تولید این نوع پلی ال ها شامل دو مرحله اپوکسیداسیون اسید چرب، و سپس هیدرولیز گروه اپوکسی حاصل از مرحله قبل می باشد. در هیدرولیز ترکیب اپوکسی تولید شده در مرحاه اوّل می توان از ترکیبات شیمیایی مختلفی از قبیل آب اکسیژنه و یا الکل های دیگری مانند متانول استفاده کرد که با توجه به نوع عامل هیدرولیز و شرایط انجام واکنش آن، عدد هیدروکسیل این پلی ال ها متفاوت خواهد بود. پلی ال های گیاهی در واقع نوعی پلی استر پلی ال می باشند.
ساختار کلی روغنهای گیاهی عمدتاً از اسید های چرب مختلفی ماننده اولئیک اسید، ریسنولئیک اسید و… تشکیل شده است که در واقع این روغنها شامل تریگلیسرید این اسیدهای چرب اشباع نشده میباشند.
کاربردها
از این نوع پلی ال ها می توان در تولید انواع فوم های سخت و نرم و چسب های پلی یورتان استفاده کرد. امکان تولید مستقیم فوم های سخت پلی یورتان به تنهایی و صرفا با ترکیب با یک عامل شبکه ای کننده کوچک ماننده گلیسرین با استفاده از پلی ال های گیاهی ممکن می باشد. اما با توجه تاثیر منفی این نوع پلی ال ها در ارتجاعیت فوم های نرم، معمولا از ترکیب این نوع پلیول ها با پلی اتر پلی ال ها در تولید فوم های نرم پلی یورتان استفاده می شود.
خواص فیزیکی و ظاهری
پلی ال های گیاهی بر پایه روغن سویا و کرچک معمولا مایعاتی زرد رنگ، دارای بو تقریبا تند و ویسکوز می باشند.
جرم مولکولی: 930
عدد هیدروکسیل: در حدود 160-168
عاملیت: 2.7
دمای ذوب: در حدود منفی 10 درجه سانتی گراد
دمای جوش: بالاتر از 300 درجه سانتی گراد
انحلال پذیری در آب: خیلی ضعیف